Asset Publisher Asset Publisher

JESIENIĄ SZUKAMY SZKODNIKÓW

W lasach Nadleśnictwa Krzystkowice wykwalifikowani pracownicy poszukiwali szkodliwych owadów zagrażających drzewostanom sosnowym.

Corocznie jesienią w lasach Nadleśnictwa Krzystkowice prowadzone są poszukiwania szkodników pierwotnych sosny w celu oceny zagrożenia drzewostanów.

Z uwagi na dominację tego gatunku drzewa na terenie Nadleśnictwa, którego udział wynosi 92% do zadań związanych z prognozowaniem zagrożenia podchodzimy z dużym zaangażowaniem wszystkich odpowiedzialnych służb. Fachowy instruktaż osób wykonujących poszukiwania, co widać na załączonych fotografiach, daje wiarygodne wyniki stanu faktycznego.

Fot. Grzegorz Patek

Poszukiwania prowadzone są na partiach kontrolnych składających się z dziesięciu półmetrowych powierzchni próbnych rozmieszczonych w lesie w sposób schematyczny. Połowa powierzchni znajduje się przy pniach drzew, gdzie sprawdza się również powierzchnię pnia do wysokości 1,5 m. Druga połowa powierzchni znajduje się w odległości 1,5 m od pni drzew. Powierzchnie próbne oddalone są od siebie o około 35 m.

Przykładowy schemat rozmieszczenia powierzchni próbnych:

 Źródło: Notatnik naukowy IBL nr 8(68)/2004(XII).

Podczas poszukiwań w ściole, glebie i pniach drzew znajduje się poczwarki poprocha cetyniaka, strzygonii choinówki, zawisaka borowca, larwy osnui gwiaździstej, kokony boreczników i gąsienice barczatki sosnówki.

Fot. Grzegorz Patek

Leśniczy znalezione larwy, poczwarki, kokony przekazuje do Nadleśnictwa w tekturowych pudełkach wraz ze szczegółowym opisem lokalizacji danej partii kontrolnej z której pochodzi zbiór.
Nadleśnictwo zebrane materiały przekazuje do właściwego Zakładu Ochrony Lasu, gdzie określone zostaną podstawowe parametry takie jak zdrowotność, żywotność i potencjał rozrodczy znalezionych owadów.
W przypadku stwierdzenia zagrożenia zaplanowane zostaną zabiegi ochronne w celu ograniczenia występowania szkodliwych owadów.

Na podstawie wstępnych analiz wyników poszukiwań można stwierdzić, że w 2016 roku nie będzie konieczności stosowania oprysków chemicznych terenów leśnych. Sytuacja taka świadczy o tym, że opór środowiska jest wystarczająco duży i szkodliwe owady nie zwiększają nadmiernie swojej liczebności.

 

Źródło: Notatnik naukowy IBL nr 8(68)/2004(XII).