Sensacyjne pojawienie się wilka w lasach Nadleśnictwa Krzystkowice przed dwoma laty, które zarejestrował monitoring leśny okazało się początkiem regularnych odwiedzin przez tego drapieżnika.

W ostatnim czasie leśna fotopułapka wymierzona przeciw szkodnictwu leśnemu zarejestrowała kolejnego wilka przemieszczającego się leśną drogą.

Fot. Monitoring leśny – Nadleśnictwo Krzystkowice.

Czy wilk zamieszkuje nasze lasy, czy tylko je odwiedza?

Zapytany o tę kwestię Nadleśniczy Nadleśnictwa Krzystkowice Andrzej Staniszewski odpowiada: „ Nie ma potwierdzonych przypadków przez służby terenowe nadleśnictwa o stałym pobycie wilczych rodzin i wychowywaniu przez nie młodych. Obserwowane są pojedyncze osobniki, których szlaki wędrówek przebiegają przez tereny naszego nadleśnictwa."

Grupy rodzinne wilków zajmują areały nawet ponad 100 km2 , a ich dzienny dystans wynosi ok. 20 km (Okarma 2015), a zatem nie powinny nas dziwić regularne spotkania z wilkami, które wracają na tereny gdzie wcześniej występowały.

Obecne rozmieszczenie wilków w Polsce przedstawia załączona poniżej mapa.

Źródło: „Atlas ssaków Polski" http://www.iop.krakow.pl/ssaki/Gatunek.aspx?spID=101

Leśnicy pracujący w nadleśnictwie uważają, że pojawienie się wilka podnosi bioróżnorodność lasu jednak jego obecność wywiera wpływa na zwierzynę leśną tj. jelenie, sarny i dziki, które stały się bardziej czujne. W miejscach odwiedzanych przez wilki zwierzyna tworzy większe grupy, krócej śpi i wykazuje objawy stresu. Często obecność wilków sprawia, że dochodzi do większej koncentracji zwierzyny, czego efektem są rosnące szkody w uprawach leśnych i rolnych.

Bezpośrednie spotkanie, tropy, odchody i odgłosy - to po nich możemy stwierdzić obecność wilków. Zastanawiając się czy napotkany przez nas w lesie odcisk łapy należy do wilka możemy bardzo łatwo to sprawdzić. Jeżeli uda nam się narysować na tropie dwie linie jak na rycinie poniżej, które nie nakładają się na trop wtedy przypuszczać możemy, że przechodził tędy wilk.

Ryc. Schemat tropu dorosłego wilka (wg. Nowak i Mysłajek 2000).

Natura wilka wskazuje na to, że raczej unika kontaktu z człowiekiem i wydaje się, że mimo ataków na zwierzęta domowe nie stanowi on większego zagrożenia dla ludzi. Wskazane jest jednak zachowanie dużej ostrożności przy bezpośrednim spotkaniu, aby nie wywołać nieprzewidzianej reakcji i stresu u wilka.